Najczęściej spotykaną metodą opisu deklinacji rzeczowników w gramatyce jest podanie wzorców odmiany, czyli metoda modelowa.
Na razie zapraszam do fonetyki 
Mianownik liczby pojedynczej
Formy mianownika liczby pojedynczej występują jako dane formy hasłowe w słownikach. Warto jednak przyjrzeć się tym formom. Między innymi z tego względu, że występują znacznie rzadziej w poszczególnych tekstach niż inne przypadki (łącznie).
Na razie zapraszam do fonetyki
Dopełniacz liczby pojedynczej
Zasadniczym zróżnicowaniem końcówek jest tu różnicowanie rodzajowe. Rzeczowniki żeńskie mają parę –i, –y, nieżeńskie -a, -u.
Na razie zapraszam do fonetyki
Celownik liczby pojedynczej
Także mamy do czynienia ze zróżnicowaniem rodzajowym. Rzeczowniki żeńskie mają parę –i, –y, -e, nieżeńskie -owi, -u.
Na razie zapraszam do fonetyki
Biernik liczby pojedynczej
Biernik liczby pojedynczej cechuje na ogół zrównanie form z mianownikiem.
Na razie zapraszam do fonetyki
Narzędnik liczby pojedynczej
Znamionami tego przypadka są końcówki –ą dla rzeczowników żeńskich, –em dla nieżeńskich.
Na razie zapraszam do fonetyki
Miejscownik liczby pojedynczej
Miejscownik rzeczowników żeńskich równy jest celownikowi. Rzeczowniki nieżeńskie o tematach zakończonych na spółgłoskę miękką, stwardniałą lub k, g, h mają końcówkę -u.
Na razie zapraszam do fonetyki
Formy osobliwe deklinacji rzeczownikwej
Formy osoblliwe to odchylenia od seryjnych.
Na razie zapraszam do fonetyki
